συνδοκτικός

-ή, -όν, ΜΑ [συνδοκῶ]

μσν.

αυτός που έχει την ίδια γνώμη με κάποιον, ο σύμφωνος

αρχ.

το ουδ. ως ουσ. τὸ συνδοκτικόν

(κατά τον Ησύχ.) «συνδεδογμένον».